رییس انجمن بوچیای ایران:
چشم انداز ما همگانی شدن ورزش بوچیا است
به گزارش بازار پرواز، مازندران رئیس انجمن بوچیای ایران از فعالیت 25 استان از 31 استان کشور در ورزش بوچیا آگاهی داده و می گوید: باقی استانها فعالیت شان را آغاز نموده اند اما مهم این است که ورزشکاران را در مسابقات رسمی ببینیم، چشم انداز ما همگانی کردن ورزش بوچیا است.
به گزارش بازار پرواز به نقل از ایسنا، سالن ورزشی اردوگاه «شهید عظیمی» بابلسر اینروزها میزبان شور و هیجان ورزشکاران «بوچیا» ایران است، اگر این رشته ورزشی و نام آن برای شما هم غریب است، این گزارش به شناخت تان از ورزش معلولان با مشکلات شدید جسمی- حرکتی و درک بهتر جهان آنها کمک می نماید.
از اتاق کال روم که ورزشکاران برای کنترل تجهیزات به آن می روند، وارد سالن اصلی می شویم، صدای دست و جیغ و هورا در مقابل هر توپی که به هدف می خورد از گلوی شان بلند می شود. دختران روی ویلچر در یک سو و هیأت داوران در سوی دیگر ایستاده اند، توپ های ماسه ای قرمز رنگ روی زمین غلت خورده و به آرامی کنار هم می نشینند. پشت هر دختر یک مادر مایه دلگرمی است، مادرها به امید برد دخترها را با تشویق و آماده سازی دست هایشان برای گرفتن توپ، آماده رقابت می کنند.
«فرشته سکاکیان» نایب رئیس انجمن بوچیا فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولان کشور می گوید: مسابقات هر ساله از تاریخ ۱۳ تا ۱۸ بهمن ماه با حضور ورزشکاران زن و مرد از سراسر کشور برگزار می شود، این رقابتها بستری برای تسهیل ورود ورزشکاران به مسابقات بین المللی است.
سکاکیان درباره ی این دوره از مسابقات می گوید: این دوره با حضور ۹۰ ورزشکار از ۲۳ استان در ۴ کلاس BC۱، BC۲، BC۳، L و BC۴ در حال اجرا می باشد، ۲ ورزشکار زن و ۴ ورزشکار مرد مازندرانی در این دوره شرکت کردند و جوان ترین ورزشکار این دوره نیز «مریم ترابی» متولد ۱۲ اسفند ۱۳۹۱ از همدان است که در بخش جوانان حضور دارد.
وی با بیان اینکه هفته آتی مسابقات مردان برگزار می شود، درباره ی ورزش بوچیا بیان می کند: بوچیا ورزش ویژه معلولان فلج مغزی با معلولیت شدید می باشد که از سال ۱۳۸۳ با ایجاد انجمن آن در فدراسیون شروع به کار کرد.
به گفته سکاکیان بوچیای ایران تا حالا اقبال حضور در پارالمپیک را نداشته اما این رویایی دور از دسترس نیست: تیم ملی بوچیا در هر ۴ کلاس ورزشکار دارد و اگر تسهیل گری و حمایت مالی و تجهیزات را داشته باشیم، ورزشکاران ما از توان و انگیزه کافی جهت شرکت در پارالمپیک برخوردار می باشند.
حضور تمام زنان ورزشکار حاضر در سالن تأکید می کند که کسب سهمیه پارالمپیک، رویایی دور از دسترس نیست.
از اینکه می بینید؛ قوی ترم
«ساینا صادق پور» متولد ۷۱، لیسانس مدیریت تجاری است که از آذربایجان غربی در مسابقات شرکت کرده، او ۴ سال پیش بوسیله دوستش با ورزش بوچیا آشنا شد، دراین باره می گوید: ورودم به جامعه ورزشی به روحیه و اجتماعی شدنم کمک کرده، با محیط آشنا شدم و دوستان بیشتری پیدا کردم.
ساینا و مادرش با هم به مسابقات آمده اند و هر دو چشم امید و سر پر شوری برای موفق شدن دارند. ساینا می گوید: مربی من مربی تیم ملی است، هفته ای دو روز ۴ ساعت تمرین داریم. در رده استانی مقام دوم آوردم آن هم در دوره کرونا، اینجا به امید مدال آمدم و مطمئنم با بیشتر جدیت به خرج دادن موفق می شوم، مدال می گیرم اگر نگیرم هم تلاشم ادامه دارد.
رویای او پارالمپیک ۲۰۲۸ لس آنجلس است: به پارالمپیک فکر می کنم، اگر امسال مدال بگیرم تمریناتم را هزار برابر می کنم. دوست ندارم به چشم معلول به من نگاه کنند، من از اینکه می بینید قوی ترم.
ایاب و ذهاب مهم ترین مشکل ما است
«ندا غائبی» هم سن ساینا است که از سمنان آمده، ۱۴ سال عمر حضور وی در بوچیای ایران است، او درباره ی شروع داستانش به ایسنا، می گوید: ۱۲ آذر؛ روز معلول، مسابقات استعدایابی در سمنان انجام شد و آنجا انتخاب شدم. چند مدال استانی و کشوری دارم و به اردوی تیم ملی در رده BC۲ دعوت شدم.
این ورزشکار از تبعیض و نبود حمایت کافی گلایه دارد و درباره ی دشواری های حضور در این مسابقات می گوید: دعوت شدم اما ورزشکاران مرد اعزام شدند، کلا بند «پ» داشته باشی موفقی! با ماشین خودمان آمدیم چون امکانات حمل و نقل لازم نداشتیم. ایاب وذهاب مهم ترین مشکل ما است، همین جا هم حمام و سرویس بهداشتی بیرون خوابگاه است و توی یک هفته در این سرما حتی نتوانستیم حمام نماییم. از استان سمنان ۹ نفر بودیم که دو نفر آمدیم. جاده ها برفی بود و بچه های شهرستان ها توی راه گرفتار حادثه شدند و تشنج کردند و نتوانستند به مسابقات برسند.
اما هیچ مشکلی سدّ راه او برای تصور مدال های طلایی و نقره ای مسابقات نمی شود: آمدم که یک تنه ببرم، فوق لیسانس آی تی دانشگاه سمنان دارم، من به ورزش تعلق دارم و بچه های بازی بوچیا بسیار به لحاظ جسمی ضعیف هستند. خواهش می کنم مسابقات به فصول متعادل تر موکول گردد، خودم مربی و داور هستم و به فکر خودم نیستم و به فکر بچه ها هستم.
یک سوی کمبودها به گرانی تجهیزات می رسد، بگفته او قیمت یک ست توپ ۷۵ میلیون تومان است و برخی ورزشکاران دعوت شده به تیم ملی بدین سبب که پول خرید توپ جدید نداشتند از ادامه راه بازماندند، ندا با اشاره به هزینه بالای تجهیزات اظهار می کند: ویلچر گران است و ما هم به ویلچر برقی نیاز داریم، پدر و مادرم فوت شدند و درست است که خواهرم حمایت می کند اما بهزیستی وظیفه پشتیبانی از ما را دارد.
تاکسی و اتوبوس برای حضور معلولان بروزرسانی شود
«طوبی سلطانی پور» یکی از دو ورزشکار زن مازندرانی حاضر در مسابقات است، او کم شنوا است و مادرش «مرضیه خجسته» می گوید: دخترم ۳۴ ساله و دچار معلولیت آتاکسی است. از ورودمان به بهزیستی با این ورزش آشنا شد، اول بوچیا ۲۲ بازی می کرد بعد دستش گرفتار مشکل شد و الان ۲۳ یا رمپ بازی می کند.
خجسته به ضرورت بروزرسانی تجهیزات و برخوداری از امکانات شهری برای معلولان اشاره می کند: حمل و نقل معلولان سخت ترین کار است و وسایل نقلیه عمومی هم برای جابجایی مناسب نمی باشد، باید تاکسی و اتوبوس برای حضور معلولان بروزرسانی شود تا این بچه ها شانس حضور در جامعه را پیدا کنند و به گوشه انزوا رانده نمی شوند.
حضور ورزشکاران در مسابقات برون مرزی برای کسب رنکینگ بین المللی است
«محمد رحیم» رئیس انجمن بوچیای ایران درباره ی این دوره مسابقات به ایسنا اظهار داشت: این مسابقات با هدف آماده سازی ورزشکاران برای مسابقات آسیایی «ناگویا» ژاپن ۲۰۲۶ و درصورت کسب سهمیه؛ برای پارالمپیک ۲۰۲۸ لس آنجلس و شناسایی ورزشکاران برگزار می گردد.
او به شرکت ورزشکاران منتخب این مسابقات در رقابتهای برون مرزی ۳ سال آینده اشاره کرده و می افزاید: حضور ورزشکاران در مسابقات بین المللی مهم ترین گام در راستای تحقق اهداف ما است. ورزشکاران بوچیا مشکلات شدید جسمی- حرکتی دارند، حمل و نقل بچه ها خلل عمیق دارد و قریب به ۹۰ تا ۹۵ درصد وسایل نقلیه عمومی امکان جابجایی افراد معلول و با ویلچر را ندارند.
رییس انجمن بوچیای ایران تامین تجهیزات ورزشی را یکی دیگر از مشکلات این ورزش می داند: اصلی ترین نیاز توپ است، یک سِت توپ برند خارجی نزدیک به ۸۵۰ دلار تمام می شود. این قیمت خرید در کارخانه هست که با عنایت به نوسان دلار مدام افزوده می شود، به سفارش از بازار کره یا ژاپن کرایه هم اضافه می شود.
او درباره ی اهداف انجمن برای تامین ورزشکاران در آینده می گوید: بدنبال این هستیم که هر ورزشکار سِت شخصی خودش را داشته باشد چون تمرین و ممارست شاه کلید موفقیت ورزشکاران بوچیا شمرده می شود، اگر این امر محقق شود از جامعه نزدیک به ۵ هزار نفره بوچیای ایران حمایت بیشتری خواهیم کرد.
رحیم از فعالیت ۲۵ استان از ۳۱ استان کشور در ورزش بوچیا آگاهی داده و می افزاید: باقی استانها فعالیت شان را آغاز نموده اند اما مهم این است که ورزشکاران را در مسابقات رسمی ببینیم، چشم انداز ما همگانی کردن ورزش بوچیا است.
او با اشاره به اجرای طرح رنکینگ و رتبه بندی ورزشکاران اظهار می کند: این طرح از مسابقات جاری در دست اجرا است، سند و نحوه ی اجرای آن تنظیم و ابلاغ گردیده و از مسابقات جاری، رنکینگ ملی را اجرا می نماییم.
رییس انجمن بوچیا درباره ی سن حضور در این رشته می گوید: ورزشکاران در دو رده جوانان که ۱۳ تا ۲۰ سال و رده بزرگسالان شامل افراد بالای ۱۳ سال در این ورزش فعالیت دارند.
رحیم با بیان اینکه سرانه ورزش بوچیا عدد خاصی ندارد، اظهار داشت: این مسابقات به میزبانی و حمایت مالی سازمان بهزیستی کشور در بخش اسکان، پذیرایی و مسابقات اجرا شد. بخش فنی و عوامل آنرا فدراسیون ورزش جانبازان و توان یابان تقبل کرده است.
وی ارزیابی خود از حضور ایران در بوچیای جهان را امیدبخش دانسته و می گوید: در مسابقات آسیایی ۲۰۲۳ موفق به کسب یک طلا، یک نقره و سه برنز شدیم. قدرت های اصلی بوچیا جهان کشورهای آسیایی هستند و کسب مقام در آسیا کار مهمی است که راه پارالمپیک را برای ما هموار می کند. ایران در میان کشورهای همسایه حرفی برای گفتن دارد اما مساله مهم؛ حضور ورزشکاران در مسابقات برون مرزی برای کسب رنکینگ بین المللی است، چون یکی از فاکتورهای کسب رنکینگ بین المللی، حضور در مسابقات است. باید تسهیل حضور ورزشکاران در مسابقات بین المللی محقق شود.
منبع: بازار پرواز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب